سلام عليکم.

ما که نفهميدم منظور از کم لطفي چيه. شما که سال به سال به وب ما سر نميزني ولي من تقريبا توي همه ي پست هاي وبت نظر گذاشتم. اونوقت بايد متهم باشيم؟!

من باب سختي زندگي هم عرض شود که تازه کجاشو ديدي! هنوز که به سختي هاي زندگي نرسيدي و داري اينقدر مي نالي. اما تمام اين حس هايي که گفتي رو من هم تجربه کردم. اينو گفتم که خيال ورت نداره که خودت تنهاترين و تلخ ترين زندگي رو داري فقط. 

هنر اينه که ادم از سختي ها و شکستهاي زندگي نردبومي بسازه براي بالا رفتن، نه چاله اي براي سقوط. 

يه چيزو يادت رفته: شکر گذاري از... خدا.