امروز صبح وقتی از خواب بیدار شدم چیز جالبی توجه مرا به خود جلب کرد باغچه ی وسط حیاط ! درست شبیه شش ماه پیش شده بود اما با یک تفاوت جزیی .درخت انار وسط باغچه شش ماه پیش تازه در حال خشکیدن بود ولی حالا اثری از آن هم نیست یاد آن روز افتادم مثل حالا باغچه شبیه جنگل شده بود پر از علف هرز درخت اتار ما داشت خشک می شد پدرم نگاهی به درخت انداخت سری تکان داد سر درخت را گرفت وکشید در کمال تعجب درخت از جا کنده شد پدرم گفت ریشه اش ضعیف بود.

عصر همان روز با خود فکر کردم که اگر انسان هم مانند این درخت باشد چگونه در سختی ها دوام می آورد ریشه ی درخت  کجاست؟ در خاک! ریشه ی انسان چطور؟ آن هم در خاک است ولی در خاک دوست چگونه؟ با کدام ریشه؟ هر انسانی  ریشه ای دارد . ریشه ی انسان چیست؟ معرفت با دوستان ودر معنای اصلی معرفت با خلق معرفت با همه ی جهان هستی وحتی معرفت با آفریدگار وقتی تو برای کسی کاری میکنی هر چه باشد چه بزرگ وچه کوچک در قلب او ریشه دوانده ای به شرطی که او هم مانند تو با معرفت باشد و آن گاه که تو به کمک احتیاج داشته باشی به تو کمک می کند هر چند ناچیز حال بنگر که خالق به چه اندازه معرفت دارد که من وتو را که جز کار شکنی در حقش انجام نمی دهیم وبه جای شکر کردنش خلاف دستوراتش عمل می کنیم باز هم اینگونه دوستمان دارد

پس با کسانی که دوستشان داریم معرفت به خرج دهیم که معرفت پلی است به سوری دوستی وریشه ایست که نمی گذارد من وتو بخشکیم ... بعد از این تفکر من بلند شدم وبه چند تن از دوستانم که مدتی بود که با آنها ارتباط نداشتم و یا کدورتی بین مان پیش آمده بود تماس گرفتم و...........   

 درخت ریشه دارد درخاک و انسان با معرفت ریشه دارد در مردم وسلام ..............